Luitenant-kolonel b.d. Alwin van den Boogaard (1955) ging in 1974 in het leger. Hij werkte bij diverse militaire medische diensten en was onder meer militaire waarnemer van de VN in Angola (UNAVEM) tijdens de verkiezingen in 1992. In 1996 was hij Executive Officer bij de Medische IFOR-missie in Bosnië. Gedurende de periode 1999-2001 trad hij tijdens humanitaire missies op als bevelhebber van een Ramp Assistance Response Team in het Caribisch gebied.
Na een missie in Irak werd hem in 2004 gevraagd deel te nemen aan de VN-missie in Burundi (ONUB). Daar zou hij na een korte onderbreking in 2006 tot 2014 blijven. Hij was strategisch adviseur van de Burundese Minister van Defensie en hij leidde Peace Buildings projecten, onder meer gericht op het gedrag van de National Defence Force, door opleidingen in mensenrechten, gender, leiderschap en discipline.
Van den Boogaard benadrukt de rol die vrouwen vervullen als aanjager van het vredesproces, een functie die overeind blijft in de post-conflictfase. Zijn boodschap is ook dat de post-conflictfase voor vrouwen en meisjes niet het einde is van de misère, maar dat er vaak een stijging is van huiselijk en seksueel geweld. Een conflict is met een vredesverdrag niet opgelost. Vredesprocessen zijn maatschappelijke processen die tijd kosten.
Alwin van den Boogaard over de positie van vrouwen tijdens het vredesproces.