Daniëlle Zawadi verzorgd Spoken Word – 2021 Live interactieve talkshow over Verzoening

Het Intermezzo wordt verzorgd door spoken word kunstenaar Daniëlle Zawadi. Zawadi zal speciaal voor de talkshow een nieuwe spoken word performance presenteren.

Daniëlle Zawadi (1999) schrijft proza en treedt op met spoken word. Haar verhalen gaan veelal over wat het betekent om jong te zijn in Nederland als iemand van de tweede generatie. Zawadi kaart onderwerpen aan die over haar bi-culturele achtergrond gaan, over vriendschap en ouder worden. Ze won tijdens de 1st Queer & Feminist Poetry Awards de Black Indigenous People of Color Voice Award in 2020. Ze initieerde het platform voor poëten: Het Zwarte Schaap. In 2012 verscheen van haar hand het jeugdboek Zoiets noemen we Ruzie.

Zonder Zwemdiploma Daniëlle Zawadi

Normal
0

false
false
false

EN-GB
X-NONE
X-NONE

/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:Standaardtabel;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:8.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:107%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:”Calibri”,sans-serif;
mso-fareast-language:EN-GB;}

Normal
0

false
false
false

EN-GB
X-NONE
X-NONE

Dit voelt soms aan als tegen de stroom inzwemmen:
Een oefening waar de spieren van mijn hersenen niet aan wennen.
Want mijn longen zijn niet gemaakt voor het happen van water,
en zolang dat orgaan eronder blijft pompen, zal ik voelen wat ons mens maakt.

Vernemen,
Overleven,
Erkennen dat dit de wereld is.

Waarin ik opgroei met zinnen die ik alleen ouders hoor fluisteren,
en deze ouders zijn kinderen, broers en zussen, tantes en opa’s, bekenden en vreemdelingen.
Allen bekend met

Vernemen,
Overleven
Erkennen dat dit de wereld is.

Zij fluisteren een lied dat niet vergeten wordt en gaat over niet vergeten worden –
over hoe het water stroomt met een kracht dat vlag varen en uniform dragen een moeilijke betekenis geeft.
Moeilijk omdat het water onder onze bruggen happen onmenselijk is.
Moeilijk omdat iedere actie een reactie heeft en een pas geboren kind van nu de realiteit ervan leeft.
Moeilijk omdat die kinderen doorvaren, doorvragen en de toekomst maken
Dit is onze geschiedenis.

Moeilijk omdat we erkennen dat dit de wereld is.
En dat die gevuld kan zijn met de hoge nummers die nu een gemis omschrijven.
Dat schrijven gebeurt in daden,
in woorden,
in tranen,
in reizen,
in doorgaan,
in het maken van nieuwe bruggen, moderne bruggen, waar je niet meer van af kunt vallen. Die niet meer kunnen instorten, maar wel een glazen bodem hebben.

Zo kunnen we naar beneden kijken terwijl we vooruit lopen naar wat toekomt,
Zo kunnen we zien hoe het zit met die stromen,
hoe dat water vanuit het zuiden gaat naar het noordoosten.

En dit kan alleen bestaan in het meervoud,
We vernemen
Overleven
Erkennen dat dit de wereld is.

Want een kind baar je samen.
Een brug bouw je samen.
Een land bouw je samen.

Wanneer ik stil sta in het water, dan ga ik met de stroom mee.
Ik kan dit niet alleen.
Herdenken, doe je samen

Want dit voelt soms aan als tegen de stroom inzwemmen:
Een oefening waar de spieren van mijn hersenen niet aan wennen.
Want mijn longen zijn niet gemaakt voor het happen van water,
en zolang dat orgaan eronder blijft pompen, zal ik voelen wat ons mens maakt.

Vernemen,
Overleven,
Erkennen dat dit de wereld is.

Normal
0

false
false
false

EN-GB
X-NONE
X-NONE